Start minor

Zondag 17 februari 2008
Dinsdagochtend half 8 was het begin van mijn minor in Turkije. Na een redelijk lange rit op de vrij drukke en prachtige Belgische wegen kwamen Riet, Mariska en ik dan aan op het vliegveld van de Europese hoofdstad, Brussel. Na het afgegeven van koffers en een bakje koffie met moeder en zusje was het al snel tijd om door de douane poorten te verdwijnen. Na een zwaar emotioneel afscheid van deze twee familieleden was het dus dan echt zo ver. (althans voor sommige)

De Belgische douane namen werk uiteraard zeer serieus, dat betekende een paar keer boos van de paspoortfoto naar het gezicht kijken en vervolgens die persoon dan door laten lopen. Ook wij kwamen er zonder kleerscheuren door. Maar de metalen,explosieve en vloeistoffen check stond ons nog te wachten. Gelukkig was dit voor Stefan, Nils en ik ook geen probleem.

Na een paar uur vliegen en een vieze maaltijd kwamen we dan eindelijk aan op Istanbul Airport. Engels leek toen vrijwel nergens meer te bestaan. Het werd dus een hele klus om via de metro op busterminal te komen. Maar voordat deze missie begon, gingen we eerst een lekkere, maar dure bak koffie halen bij de Starbucks. Na wat aanwijzingen kwamen we al vrij snel via de subway aan bij de busterminal. Omdat het via de trein schijnbaar te ingewikkeld is voor een outsider, werd de bus naar Eskiseher geadviseerd. Bij het zoeken naar de juiste busmaatschappij werd onze eerste oplichting een feit, lang verhaal maar het kosten ons geld.

Om acht uur begon de zes uur lange busreis naar Eskisehir. Tijdens deze zes uur probeerde ik me nog in diverse vormen te vouwen om nog wat te slepen, helaas was dit tevergeefs. Het werd een lange trip met een hoop bijna doods ervaringen. De chauffeur was een ware cowboy maar dan in een bus.

Om twee uur waren we er dan, op dat zelfde moment arriveerde dan ook mijn Turkse buddy; Ferit. Ferit bracht de koffers en mij met zijn oude auto naar het appartement. Het appartement is van Ferit, in ruil voor wat huur ben ik bij hem te gast.;)

Het appartement is iets meer dan een half jaar oud en ligt pal naast de universiteit. Alles zit er op en er aan en het is zelfs nog schoon ook! Kortom dit moet wel gaan lukken. Na wat te hebben gedronken en wat over koetjes en kalfjes te hebben besproken lag ik dan om 03:00 in bed. De gedachte die ik had dat ik na deze vermoeiende dag wel goed zou slapen bleef helaas uit. Doordat ik niet goed in slaap kwam kon ik het gejodel van het eerste ochtendgebed om tien voor zes goed volgen, wat een genot:P. (elke dag, btw)

De eerste dag hebben mijn buddy en ik ons voornamelijk bezig gehouden met diverse administratie opdrachten. Ook hebben we nog een turkse maaltijd (geen kebab) ontbeten in de kantine. De stad zelf is leuk en zit vol studenten, het verkeer is daarentegen zo chaotisch als een bord spaghetti. Zebra’s tellen niet en wie eerst komt moet zorgen dat die eerste blijft. Verder heb ik wat meer kennis gemaakt met Ferit en op het eerste gezicht lijkt het me aardige jonge.

Diezelfde avond ben ik nog met Nils en zijn buddy op stap geweest naar een locale disco. Het was nog niet zo erg druk omdat de meeste studenten ‘’schijnbaar’’ volgende week pas aankomen in Eskiseher. Die avond heb ik ook kennis gemaakt met de populaire turkse drank Raki. Raki smaakt een beetje zoals de Griekse ouzo, alleen dan met 40% alcohol. De volgende dag heb ik dat dan ook geweten:S. Barstende koppijn!.

Het weer is de afgelopen dagen niet te vergelijken met het weer wat ik mijn laatste week in Nederland had. Sneeuw en continu dalende tempraturen zijn hier onderwerp van de dag.

In Turkije wordt veel thee gedronken, dat is ook goed voor te stellen omdat de Turkse koffie niet te drinken is. Momenteel heb ik nog erg veel moeite het Turkse eten. Zo is de doner kebab niet te vergelijken met die in Nederland. Het zal weer ff duren voordat ik deze weer ga proberen. Daarentegen is een kfte schotel weer heel erg lekker en niet duur. De prijzen in restaurantjes zijn hier sowieso niet hoog. Alcohol- en apparatuur- prijzen zijn hier dan wel weer aardig wat hoger dan in Nederland.

De mensen zijn hier erg geïnteresseerd in Nederland, alleen valt er vaak weinig te bepraten omdat het engels in de stad erg laag is. Het blijft meestal bij het opsommen van bekende Nederlandse voetbalnamen. (paradijs voor leinco!)
Maandag begint de eerste lesdag. Zeven vakken verspreidt over vijf dagen. Eerst eens kijken hoe dat in zijn werk zal gaan…………?