twee weken verder.............

Aller eerst, wil ik jullie bedanken voor de vele vriendelijke reacties op mijn weblog.
Zoals het Turkse en het Koerdische leger druk bezig zijn, zit ik hier ook niet stil. Buitenom een hoop bewaking en politie, zie je hier in Eskisehir, maar weinig terug van de gevechten in het oosten. Helaas heb ik hier, op een telefoongesprek na, weinig meegenomen van de verjaardag van Karel en Riet. Maar volgend jaar ben ik weer van de partij!

Vanaf vandaag zit ik hier officieel twee weken, de tijd is voorbij gevlogen.
Afgelopen maandag was de eerste les/course (tevens de eerste stroomuitval). Althans dat dacht ik. Het bleek dat de eerste week, introductie week is. Dit betekende dat je naar de les zou kunnen gaan, dat de leraar dan toelichting geeft over inhoud van de course, en als het je dan niet bevalt kun je alsnog je vakkenpakket laten aanpassen. De meeste Turkse studenten waren al bekend met dit fenomeen. Kortom maar twintig van de 90 studenten kwamen opdagen. Dat was ook niet gek want die introductie duurde maar 15 minuten en de inhoud was aardig voorspelbaar.
Desondanks ben ik toch naar alle introducties geweest, dit gaf me goed gelegenheid om m’n klasgenoten te inventariseren:p. De course van woensdag was andere koek. Professor Paljas kwam even Organizational Behavior les geven. Allereerst vroeg hij of er buitenlandse studenten aanwezig zijn. Nils en ik staken voorzichtig ons vingers omhoog. Daarop zei hij; Ok, Then we have to do this course in English! Waarop zo goed als alle Turkse studenten ergerlijk begonnen te zuchtte. Hierna begon hij met zijn regels op te sommen:s (het zal wel nodig zijn¿??) Hierop volgend begon hij zo zenuwachtig als een leeuw in een dierentuin, heen en weer te patrouilleren, dit terwijl hij drie uur lang op een monotone toon dicteerde. Net als ‘’ze’’ vroeger deden, en vroegers was immers alles beter. Ik moet er alleen nog erg aan wennen. Maar als ik het goed begrepen heb, worden niet veel courses op deze manier gegeven. Gelukkig maar!

Koud was het afgelopen week. Op mijn dagelijkse wandeling van 25 minuten naar school heb ik diverse bevroren katten zien liggen. Inmiddels zijn deze katten verdwenen, want we gooien immers niks weg, eehj?
Gelukkig is de kou en de sneeuw overdag al aardig verdwenen. Overdag is het zonnig en rond de zeven graden, s’nachts is het vaak nog wel erg koud. Het is zelfs mogelijk om met korte mouwen in de zon te lopen zonder een koudje te vatten!

De (straat) honden hebben hier ook rare trekjes. De GGD waarschuwde me al voor hondsdolheid, het lijkt er sterk op dat deze beestje hier, daar last van hebben. Ze gedragen ze zich immers behoorlijk dol. Buitenom zonnen en vuilniszakken open scheuren, hebben ze ook de merkwaardige bezigheid om, als een gek blaffend achter elke voorbijgaande auto te rennen. Zo hard mogelijk rennen totdat ze voor de auto uit zijn en dat de auto dan genoodzaakt is te stoppen. Wanneer ze dit hebben bereikt gaan ze weer tevreden in het zonnetje liggen. Dat zal wel hondsdolheid zijn, ziet er immers dol uit.

In de stad zijn diverse winkelcentra, zoals de Amerikanen zeggen; Shopping malls. Esparks is hiervan de nieuwste en de populairste. De westerse invloeden dringen ook hier door. Zo is er in Esparks een C&A, Douglas, Zara etc. De bovenste verdieping is helemaal gevuld met de grote fast food ketens, Mac Donalds, Burger King, Kentucky fried chicken, Febo en vele andere. Het geef een warm gevoel om te weten dat je altijd ergens op kan terugvallen.
Desondanks heb ik afgelopen week al diverse Turkse gerechten geprobeerd, ik begin steeds meer Turkse gerechten lekker te vinden. Gerechten zoals Saç en köfte zijn erg lekker.
Na een paar dagen lang houdbaar brood te hebben gegeten, wat overigens erg taai is, heb ik een vers bakkertje in de buurt gevonden. Hier kan je brood kopen voor € 0, 15 per stuk, het is vers en zelfs nog lekker ook! Om de 50 meter vind je hier wel een supermarkt, deze lijken dan ook nog eens dag en nacht open te zijn. Het zal wel goeie business zijn?
Verder is een kapper hier ook aanzienlijk goedkoper ( 10 lyra / 1,75 Euro), de kapper was ongeveer drie kwartier bezig voor zes euro. Daar kan je geen armoede voor lijden.
Helaas werd door de taal barrière m’n kapsel toch een beetje anders dan ik in gedachte had. Maarjah als Zeeuw, wordt dit leed weer verzacht door de buitengewone lage prijs;)

Afgelopen week en deze week werden diverse evenementen/feestjes georganiseerd door de Erasmuscommissie, dit is de buitenlandse studenten commissie van de Anadolu universiteit.
Zo hadden we op woensdagochtend van negen tot twaalf uur een rondleiding op de campus van Anadolu. Behalve de grote Japanse tuin, heb ik maar weinig nieuws gezien, omdat we zelf al aardig op onderzoek waren geweest. Tevens gingen we die ochtend ook nog kijken naar de andere campus van Anadolu. Deze ligt op ongeveer op een kwartier rijden van de stad. Deze campus is ook erg groot, hier staan de faculteiten; Civiele techniek, Luchtvaart, Chemie en nog wat andere. Ook is hier de sport faculteit gevestigd, een stadion en diverse gymzalen zijn hier te vinden.

Die donderdag erna, moesten de Erasmus studenten weer om negen uur s’ochtends verzamelen. We gingen die ochtend met iedereen ontbijten. Daaropvolgend kregen we een rondleiding door het ouwe stadsgedeelte. Een moskee, oud dorpje/huisjes en een museumpje werden bezocht. Die avond was er dan eindelijk feest. In de disco, 222, kwam iedereen nog eens bijeen om tot in de late uurtjes kennis te maken:p en te feesten. Een nare bijkomstigheid is dat de alcohol prijzen door de pro-moslim regering de pan uitrijzen. Acht lyra is soms helemaal geen rare prijs voor een flesje bier. Afgelopen zaterdag zijn Stefan, Nils en ik naar discotheek Glow geweest. Net als in de Popeye nemen ze het hier niet zo nauw met het geluid. Tot maandagmiddag heb ik met een piep in mijn oren gelopen:S. Volgende keer maar wat minder op de dansvloer staan!

Afgelopen maandagavond was dan het officiële welkomstdiner. Diverse saaie en voorspelbare toespraken werden gehouden door het bestuur van de school. Daarna moest afgevaardigden van elke land met een mes de welkomstaart aansnijden. Tot overmaat van ramp moest ik namens de delegatie van Nederland de ‘’Erasmus taart’’ gaan aansnijden. Het eten daaropvolgend was verder wel lekker, en de taart was zeker om te smullen:).
Na het eten ging we weer met z’n allen naar de Discotheek, 222. Ook nu ging het feestje weer door tot in de late uurtjes. Na drie uur slapen moest ik alweer om acht uur s’ochtends aantreden. Die les viel alles behalve mee, licht aangeschoten zat ik te wachten tot de les langzaam ten einde kwam. Direct na de les heb ik snel twee bakken koffie genomen, hierna was ik weer een beetje het mannetje.

Afgelopen weekend was mijn flatemate Ferit weg voor een congres in Ankara. Ik had dus het reik voor mijn alleen, tijd genoeg om eens een wasje te draaien. Tevens was dit ook een goed moment om eens fastfood te happen. Ferit is aardige jongen, alleen is hij nog al traditioneel betreffende voedsel. Zo eet hij alleen maar echt Turks voedsel, zijn voorkeur gaat dan ook nog eens uit naar het voedsel uit zijn geboorte dorp:S. Hij eet zelfs geen chips!!!!!

Verder blijven de mensen hier maar hun hulp aanbieden, misschien dat ik ze eens kan vragen of ze ook huiswerk maken?¿:P Want dat heb ik ook al opgekregen.
Gisteren heb ik dan mijn VISA opgehaald, ik mag hier officieel blijven tot 30 juni met een speling van 14 dagen. Wat betreffende het korfbal missionariswerk; het loopt stroef. Ik diverse Turken al verteld wat voor sport ik doe, ze kennen het allemaal niet. Na wat uitleg vinden ze het vaak wel interessant. Ik vrees dat het nog veel tijd en moeite gaat kosten om hier wat op dit gebeid te bereiken. Voetbal, volleybal en basketbal zijn hier wel erg populair. Vanaf maandag ga ik na een aantal weken niks doen, beginnen met sporten.

Helaas heb ik nog steeds geen foto’s online gezet. Ze volgen binnenkort!
Mailen kan nog steeds naar ronald_aartsen@hotmail.com , ik kan namelijk niet reageren op jullie reacties op het weblog.
Groeten vanuit Eskisehir