Hij leeft nog steeds!

Na wat sneeuw in Nederland en wat regen hiero, is het dan eindelijk mooi zonnig weer in Eskiseher(wind ff wegdenken;). Door wat nalatigheid is het al weer een behoorlijk tijdje geleden dat ik een stukje heb gepost. Maar de afgelopen periode heb ik zeker wel wat dingen meegemaakt, zo ben ik naar Koning Midas stad geweest en naar Istanbul. Ook word ik steeds bekender in het doen en laten van de Turkse samenleving. Ze spreken immers geen Engels in de stad, dus moet je het op een andere manier aanpakken om je doelen te bereiken :).Mijn woordenschat aan Turkse woordjes wordt dan ook groter met de week. Echter zijn er sommige dingen wel nooit wennen, zoals het groeten bij Turkse mannen, (kussen)dit probeer ik dan ook zo veel mogelijk te mijden:P.


School, zeker niet het minst belangrijke. Het begint er nu echt wel op de lijken. Zo heb ik al een aantal; toetsen moeten maken,moeten presenteren en hebben we zelfs huiswerk gehad!!!!
Over ander halve week zijn dan de midterms, soort van tentamen week. Deze duren hier twee weken, op een of andere manier is het hen toch gelukt om speciaal voor mij:s drie van de zeven tentamens op een dag te plaatsen.
Twee weken geleden hadden we dan het vak Consumer Behavior, het onderwerp van die les ging over het traject wat een consument doorloopt om een product te kopen. Nadat een consument een product heeft gebruikt, wordt het afval (klinkt logisch, toch?). Vooral dat laatste vond de leraar nogal interessant, ze ging uitgebreid vertellen dat ze Turkije nog niet zo veel doen aan recycling of hergebruik (verassend!). Maar ze gaf ook aan dat het anders kan, zo gaf ze aan dat er in Duitsland een hoog niveau van afval recycling plaatsvindt. Daarop volgend ging vroeg ze aan alle Erasmus studenten, (buitenlandse) hoe het in hun land is gesteld met dit proces. Nadat bijna alle landen een korte uitleg hadden gegeven was het de beurt aan Holland. Waarop ik op de vraag antwoorden; In Nederland is het ongeveer hetzelfde gesteld als in Duitsland, dit komt mede door de Europese richtlijnen. Dit antwoord was al gemiddeld veel langer dan die van de andere. Toch zei ze toen; mmm interessant, jij geeft volgende week een presentatie over het afval in Nederland. Heel de klas gniffel omdat ik zojuist een oor was aangenaaid. Extra werk, alleen maar omdat dat ik namens Nederland antwoord gaf:S. Toch maar ff een beetje voorbereid, want ik heb immers nog niet zo vaak in het Engels gepresenteerd. De presentatie was achteraf toch niet helemaal voor niks, want het leverde nog 5 extra punten op voor de eindtoets:).
De manier van lesgeven is toch wel heel anders dan in Nederland, zo duren de les hier wel drie uur, met na elke 45 minuten, 15 minuten pauze. En tevens zijn de lessen veel theoretischer, dit komt mede omdat de professoren en dokters alleen maar hebben gestudeerd, en nooit hebben deelgenomen aan het bedrijfsleven. Doordat de lessen vaak zo theoretisch zijn kan het erg vermoeiend zij. Dit komt ook doordat de Engelse uitspraak soms anders is dan de Britse. Zo is een vacuum cleaner (stofzuiger) ineens een va coem cleaner:S. Maar alles went.

Ik zal jullie ook nog eens wat vertellen over de stad. Er wonen ongeveer 500.000 mensen in Eskisehir, een behoorlijk deel is daarvan student. De stad is voor turkse begrippen niet echt groot, aangezien er in Istanbul 12 miljoen mensen wonen. Momenteel zijn er twee universiteiten in Eskisehir, waarvan natuurlijk een Anadolu. Er wordt druk gebouwd in de stad, voornamelijk nieuwe woningen. Dit is nodig omdat er binnen drie jaar nog twee nieuwe universiteiten bijkomen. Kortom een snel groeiende stad. Helaas licht er dicht bij de stad een militaire vliegbasis. Elke dag vliegen er met veel bombarie straaljagers over. Een zeer goeie wekker, kan ik je wel zeggen!
Het openbaar vervoer is goed geregeld, sinds een paar jaar hebben ze hier een tramnetwerk.
Voor ongeveer € 0,60 heb je al een kaartje, en kan je overal in de stad komen. Helaas woon ik een beetje buiten de stad, dus is het nog 8 minuten lopen naar het dichtstbijzijnde tramstation. Om op mijn faculteit te komen moet ik ongeveer 25 minuten lopen, dit is natuurlijk te gek. Dus heb ik sinds een aantal weken een mountainbike:). Hierdoor ben ik overal binnen een paar minuten. Echter is het wel oppassen geblazen op het fietsje, omdat er weinig verkeersregels zijn. Althans, niemand houdt zich eraan. Ze komen van alle kanten, en nog zo hard mogelijk ook. http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&om=0&hl=tr&msa=0&msid=105189804418215571333.00044581934554b983e7f&ll=39.795348,30.495558&spn=0.01164,0.019784&z=16 (mijn appartement)

Verder heeft de stad wat elke andere stad geeft, bowlingbanen, bioscopen, stadion, et cetera, en natuurlijk een hele hoop moskeen. Die vijf keer per dag Arabische liedjes zingen. Omdat er zoveel moskeeën zijn, staan ze vrij dicht bij elkaar. Het is daarom ook elke keer een hele competitie om met het zingen boven de andere minaretten uit te komen. Altijd een waar genot om dit waar te nemen.

De organisatie voor buitenlandse studenten doen echt goed hun best. Zo organiseren ze soms wel drie keer per week een feestje. Vaak is er dan een soort van pre-party, na deze pre-party gaan we dan naar een van de vier discotheken die Eskiseher kent. Helaas wordt er weinig internationale muziek gedraaid in deze discotheken. Soms lijkt het wel of ze de hele avond een hetzelfde Turkse liedje draaien:s, maargoed toch gewoon die heupen los;)
Ook zijn er veel gezellige thee- en koffiehuizen waar je wat kan drinken voordat er naar de disco’s wordt gegaan. In die theehuizen kun je dan gezellig een spelletje spelen (gewone gezinsspelletjes!! (monopoly, risk etc)).

De Turkse keuken blijft me verbazen, zoveel gerechten! En ik maar denken dat ze hier alleen maar broodjes kebab verkochten. Niet dus! Dorum Doner, is weer een lekkere snack die op mn lijstje van favoriete eten in Turkije staat. Ook heb ik al geBBQ met Ferit (flat mate) en zijn vrienden. De eerste buipijn was toen een feit, gelukkig liep het met een sisser af. Het Turkse eten is volgens mij dus wel van goed kwaliteit, want buitenom die ene keer heb ik nog nergens last van gehad (ff afkloppen).

Twee weken geleden zijn we met bijna alle Erasmusstudenten naar koning Midas Town geweest. Met de bus ligt dit op ongeveer drie uur rijden van Eskiseher. Een oude en indrukkwekkende plaats. Een aantal tempels en grotten uit die tijd en een mooie omgeving. De plaats ligt er afgelegen, dus was er weinig aan toeristische activiteiten te bekennen. Alles nog erg traditioneel, golfplaten en geiten in de tuin. Het was een leuk en gezellig dagje weg met alle studenten.

900 - 600 V.CHR. Phrygians in centraal Anatolië. Door de 12de eeuw, was Phrygians, als deel van de immigraties van de Leeftijd van het Ijzer, één van de belangrijkste stammen die aan Anatolië na de instorting van Hittites kwamen.
http://www.turkijegids.nl/image/afyon_yazilikaya.jpg

Afgelopen weekend ben ik met Ferit en twee van zijn vrienden naar Istanbul geweest. We vertrokken vrijdagnacht om 0230 met de trein. Na een reis van ongeveer zes uur kwamen dan aan op station van Istanbul. Helaas is het station in het Aziatische deel gevestigd, dus moesten we nog met de boot over de Bosporus naar het Europese deel van Istanbul. Allereerst gingen we naar een motorshow, deze wordt jaarlijks gehouden. Meer ga ik er niet over vertellen, het waren gewoon een heleboel motors! Na deze beurs gingen zijn we per tram vetrokken naar het centrum van Istanbul. Daar hebben we wat typisch populaire Istanbulse gerechten gegeten: Broodje vis en opgevulde mosselen. Goed te doen! Ook hebben we diezelfde avond nog wat bazaars bezocht en zijn we wat gezellige barretjes langs geweest. Deze liggen allemaal in de beurt van de populaire, toeristische en gezellige hoofdstraat Taxim.
Later op de avond besefte we dat we nog steeds geen slaapplek hadden. Dus pakte de drie hun telefoon en gingen ze iedereen bellen in Istanbul die ze nog maar een beetje kennen. Enjah op een gegeven moment was het raak. Ze hadden iemand gevonden die ze min of meer kennen. Het was een vriend van een vriend die hij kende van de middelbare school. Dat is in turkije al genoeg aanleiding om iemand vier slaapplekken aan te bieden. Dus om een uur of half drie s’nachts op weg terug naar het Aziatisch gedeelte om daar te gaan pitten. Na de nodige nachtrust ging we de volgende ochtend ontbijten.
Na een ontbijtje aan het water gingen we weer met de boot terug naar het Europese gedeelte, omdat daar immers alle toeristen hotspots zijn.
Die dag hebben we nog een beetje rondgelopen in de stad, een rondvaart gemaakt over de Bosporus, een oude moskee bezocht en natuurlijk nog even de blauwe moskee vanbinnen bekeken. Deze evenementen in combinatie met een hoop broodjes vis, die erg lekker zijn!
Om tien uur snachts pakte we weer de trein om na wat nekpijn en rugpijn, 5,5 uur later aan te komen in Eskisehir. Al met al was het een leuk weekend, en tevens heb ik me goed kunnen oriënteren voor als mijn gasten: Riet en Mariska komen. Dan kan ik ze immers een beetje rondleiden en de weg wijzen in Istanbul
Na wat uren slapen ging de wekker, het was tijd om er uit te komen. Want die dag stond er nog een tentamen voor de boeg. Ondanks dat het nog steeds Pasen was, moest er gewoon gewerkt worden;). Islamieten doen namelijk niet aan Pasen!

Elke week ga ik met Nils, Stefan en Tugba(Turks meisje) twee á drie keer per week sporten in een fitness centrum. Tevens hebben we gisteren ook voor het eerst een voetbal wedstrijd gehad van de Erasmusstudenten tegen wat docenten en werknemers van de universiteit. Helaas dik verloren, misschien dan we ons de komende weken een beter team kunnen smeden. Aan sport kom ik dus momenteel niet tekort, aangezien ik ook nog eens een hoop op en neer fiets.

Mijn vijf jaar oude canon fotocamera heeft het dan echt begeven. Er zijn wel foto’s, maar die zijn van andere, die zal ik daarom ook niet publiceren. Maar zo snel dat mijn camera kapot ging, zo snel dat ik ook een nieuwe heb. De gunstige koers van de Euro/Lyra en de korting maakte het een goede koop. Foto’s zullen er dus nu wel komen;). Voor foto’s kun je altijd een kijken nemen op de website van Nils; http://www.vanilladj.nl/content/blogsection/5/29/
Dit weekend ga ik skiën in Bursa met mijn kamergenoot en met wat vrienden van hem, daar zullen vast wel foto’s worden gemaakt;)


Woensdag zal mijn eerste verjaardag in Turkije worden, misschien dat het jullie nog wat leuke verhalen oplevert. Dit was het weer voor zo ver. Ik kijk uit naar jullie berichtjes!

Groetjes en tot snel,

Ronald